I'll hit you with love

Uur of 12... 1.....2.... Het werd nu wel heel erg laat. gracie, Samuel's kamergenoot -sinds kort- Was nog niet terug gekomen. Ze konden het goed vinden, daarbij vonkte het wat tussen de twee dus hadden ze besloten samen een kamer te delen. Samuel greens bij dat idee, maar werd al snel weer verstoord door een onrustig gevoel. Waar in godsnaam bleef ze? Als ze zo doorging, zou Yizu, of Ania, haar flink straffen.. Ook al kon het Gracie eigenlijk helemaal niets schelen. Daarom flikte ze het telkens opnieuw.

Het was nu half drie, nog steeds had hij niets gehoord. Onrustig begon de jongen op te staan, rondjes te lopen, zijn mobieltje klapte hij open. ja, Hij maakte zich daadwerkelijk zorgen. Zorgen om he tmeisje die hij lieflijk had gekust, gezoend nog wel, en daarna verliefd hadden ze staan omhelzen. Hij moest eens weten waar Gracie zich uitspookte, waaraan ze zich had vergrepen. En wat voor een nacht zíj had gehad, in tegenstelling tot Samuel, die hier met een zorgenkop had zitten wachten totdat zíjn meisje terug zou komen. Ja, in zijn hoofd had hij haar al geclaimd. Maar dat deed hem opnieuw doen glimlachen, wierp een blik op de foto van Gracie en een vriendin van haar, een foto die Gracie naast haar bed had neergezet. Stiekem vond Samuel het helemaal niet erg dat ze een foto had neergezet, want nu kon hij zonder stalkerig over te komen naar haar kijken als ze weg was. Als een verliefde puber zuchtte Samuel, en liet zich weer zakken op bed. Wanneer zou ze nou eens bellen?

Gracie gierde het uit toen ze samen met Ashley de tent uit werd gegooid. Ze greep naar haar maag en liet zich lachend op de stoep vallen. ''Ik... Ik... krijg geen lucht meer!!'' Riep ze vrolijk uit waarna nog een lachbui kreeg. Wat een avond! Eerst een partijtje lopen rampetampen met een random dude bij de bar, en vervolgend op ruwe wijze de club uit worden gegooit. Géniaal.

Toen Gracie weer wat op adem was gekomen keek ze omhoog, naar Ashley. ''Ik mag jou wel..'' Begon ze te ouwehoeren. Ze stond op, wankelde, herstelde zich, en richtte zich weer tot Ashley. ''Ik heb wérkelijk waar nog nooit in m'n hele leven zo hard geneukt..'' Zei ze vulgair. Ze begon even te knikken en toverde daarna een breede grijns op haar mond. ''Hoelaat is het eigenlijk?'' Ze naar haar pols waar geen horloge om zat, graaide toen in beide zakken, viste uiteindelijk haar mobiel uit haar kontzak van haar spijkerbroekje, draaide het ding vier keer om en begon toen het slot te ontgrendelen. ''Waar woon je eigenlijk?'' Vroeg Gracie terwijl ze ingespannen haar code invoerde die vervolgens fout was. Ze probeerde het nog een keer. Weer fout. Ze had nog één poging anders werd ie voor een minuut geblokeerd. ''Pokke ding..'' Mompelde Gracie intussen. Zonder dat ze het merkte leunde haar lichaam naar links waarna ze haar evenwicht even verloor. Ze wist weer op twee benen terecht te komen en wist uiteindelijk haar goede code in te tikken. ''Blijf je slapen?'' Vroeg Gracie, weer zonder hem aan te kijken. ''Hm... fuck till the bed breaks... wel eens van gehoord?'' Pas nu keek ze op van haar mobiel. Een gevaarlijk lachje sierde haar gezicht. ''You wanna try?'' Vroeg ze verleidelijk terwijl ze even met haar wenkbrauw trok. Lag het aan haar of draaide alles om haar heen.

''Weet je, ik ga een taxi bellen. Ja, dat ga ik doen. Ik ben gewoon zoooooooooooo focked up wasted.... ik ga dat hele stuk terug écht niet meer lopen. Dan beland ik dalijk nog in een of ander bosje en wordt verkracht door een beer.... haha, pedo bear..'' Ze begon stom te grinniken terwijl ze in haar telefoonlijst zocht naar laatst gebelde nummers. Ze drukte het eerste het beste nummer wat ze tegenkwam in, en liet haar telefoon over gaan. ''HALLO??'' Riep ze tegen haar telefoon. Er kwam geen gehoor, logisch, haar telefoon was pas net één seconde overgegaan. Gracie hield haar telefoon even van haar oor vandaan, keek ernaar, en schoot vervolgens in de lach. Met tranen in haar ogen keek ze Ashley aan en wees naar haar oor. ''Hij doet het niet..'' Piepte ze van het lachen. Plots klonk het alsof er werd opgenomen. ''Hallo?'' Zei Gracie weer, dit keer op een normaal volume. ''Ja, ik wil graag een pizza met zonder sla, en een paar augRUKKEN.... rukken.. HAHAHA.... nee.. nee.. Ik wilde een taxi bestellen, of kopen, of huren.. hoe heet zoiets?'' Wat vragend keek ze Ashley aan. De stem door de telefoon begon terug te praten. Wat verbaasd fronste Gracie met haar wenkbrauwen. ''Samuel?'' Wist ze uit te brengen.

''Sinds wanneer werk jij bij een taxibedrijf?'' Ze begon een rondje te lopen terwijl ze aan het bellen was, keek wat om zich heen en begon vervolgens midden door zijn zin verder te praten. ''Anyways.. listen: Ik was dus in zo'n club, ja, gewoon beetje chill, beetje dansen-....'' Gracie keek niet uit waar ze liep waardoor ze het afstapje niet zag, en donderde vervolgens zo naar beneden. Haar telefoon nog in haar handen geklemd. Toen ze lag op straat, linker been nog over het afstapje heen, hief ze haar mobiel weer aan haar oor. ''...dansen en drinken... en toen kwam ik zo'n gast tegen.. iets met een A... Asser... Asher.. Usher... Ashh shh... Nouwja hij dus..'' Gracie probeerde wat stuntelig overeind te komen. ''We zijn de club uitgeflikkert..'' Ging Gracie verder, zonder enig besef te hebben dat ze een héél stuk van haar verhaal oversloeg. ''Dus kom je ons halen? Wil je dat voor me doen? Ah, toe??'' Smeekte ze nu aan haar telefoon. Plots greep Gracie naar haar maag. Een gold van misselijkheid overspoelde haar. Ze boog direct naar voren. ''Woah..'' Mompelde ze. Weer een golf. Nog even en ze zou heel haar maaginhoud hier over straat gooien. Haastig liep ze op Ashley af. ''Hold this..'' Beval ze hem terwijl ze hem de telefoon in zijn handen drukte. Ze draaide zich om en nog geen twee stappen verder kwam een golf van voedsel en drank (voornamelijk drank) naar boven. Gevolgd door nóg een golf. Ze ging met haar blote knieën op straat zitten en steunde met haar ene hand op de straattegels, terwijl ze met haar andere hand haar haar omhoog hield. Misschien was dat derde wodkatje toch niet zo verstandig geweest.

Ashley had de tijd van zijn leven gehad, niet t egeloven dat ze ook nog eens de club uit waren gesodemiterd. Uit de club waar hij wekelijks kwam, een gratis biertje kreeg elke keer als hij zich daar vertoefde, zíjn clubje. De jongen hield Gracie aan een arm omhoog terwijl ze samen ongelukkig de discotheek uitstrompelde en op de stoep belandde, Gracie stomdronken aan zijn arm hangend en Ashley bazelend over wat voor een goede vrijpartij hij zojuist had gehad, hoe goed Gracie was geweest enzovoorts, nog meer sexueel getinte opmerkingen gevolgd door wat gelach.

"Ik mag jou wel." Ashley begon spontaan te lachen, hij wist zelf niet eens waarom. Hij vond het gewoon grappig, en als iets grappig was moest er gelachen worden. "Je moest eens weten, ik kan véél leuker zijn." Ashley bazelde alsof hij een hele tank whisky had leegedronken, terwijl het maar drie biertjes waren geweest, maar met zijn medicatie had hij geluk dat hij zo snel dronken was, dat sloeg dubbel zo hard in. Ashley Luisterde aandachtig naar het verhaal wat Gracie bazelde. Het bed breken? Al te graag. Voordat Ashley wat kon zeggen struikelde hij over het stoeprandje, kon zijn evenwicht nog net vinden en liet zich uiteindelijk zakken op de rand van de straat. God, at zou hij spijt krijgen van die drank. Van de seks niet, nee, die was heerlijk geweest. "Ik breek het hele huis met jou" Lalde Ashley afwezig terwijl hij zich achterover op de straat viel.

Samuel was net van plan om te gaan slapen, totdat zijn display van zijn oude noria begon te knipperen, een brede glimlach sierde zijn gezicht toen hij zag wie er op de display stond. Hij nam op, stond op het punt om haar te groeten, maar voordat hij dat kon werd er van de andere kant warrig in de speakers gegild. Samuel maakte wat afstand tussen zijn oor en de telefoon, en wachtte totdat ze wat gekalmeerd was. Ze klonk dronken. Heel erg dronken. En hij hoorde een jongen op de achtergrond.. Zijn hand klemde zich al jaloers om de telefoon. "Gracie.. What de fuck heb je uitgespookt.. Je komen halen..? Alright.. Als ik-" Zijn zin werd halverwege afgekapt. Gevolgd door een 'hold this' En daarna een jongensstem. "Ja, ze staat hier te kotsen." Hoorde Samuel de jongensstem zeggen, hij kon er een grijns in herkennen. "Eh? Oke, ik kom er aan.." Mompelde Samuel, hing zonder pardon op en pakte zijn spullen om te vertrekken. het raam.. Nee, hij moest heel stilletjes over de gang.

Het was nacht, dus Yizu en Ania lagen te pitten. Dat was Samuel zijn kans geweest om midden in de nacht weegt e sluipen, liep nu met angstige ogen door het bos heen waar hij sowieso doorheen moest om in de stad te komen. Maar het was hem aardig gelukt en nu liep hij met zijn armen om zich heengeslagen van de kou over de zacht verlichte straten, om in de verte een jongen en meisje op de straat te moeten aantreffen. Samuel zuchtte hoofdschudden,d versnelde zijn pas en begon zich allerlei rare scènes in zijn hoofd voor te stellen. helaas was één daarvan de waarheid…

Samuel hurkte neer naast de bleek uitziende Gracie, die zojuist haar hele maaginhoud er uit had gespuugd, lag laveloos op de grond. Bezorgd keek Samuel nu naar Ashley, die net zo op de grond lag, maar nog een woord helder kon spreken. Samuel opende zijn mond. "Eh.. Wat heeft ze op?" vroeg hij met een wantrouwende blik naar Ashley, die een antwoord gaf wat Samuels hart twee verdiepingen deed doen zakken.

"Geen idee, maar de seks was goed."

Samuel moest het even tot zich door laten dringen. Hadden ze… Echt? "Hebben jullie.." Samuel werd al snel onderbroken, bevestigd door een knik van Ashley. Samuel verstijfde, rechtte zijn rug en stapte zonder waarschuwing op Ashley af, om hem bij zijn kraag beet te pakken en hem genadeloos van de stoeprand af te slepen en uiteindelijk omhoog te trekken. Ja, Samuel was sterk, hij had immers een hele boomhut in elkaar gezet en had grote planken weten te verschuiven. Met een vurige blik staarde hij in het voor hem walgelijke gezicht van Ashley. "Vúile hond." Siste Samuel. Ashley greens uitdagend. "Wat had je, krielkippetje?" Kaatste Ashley terug, Samuel was sterk, maar zag er niet bepaald gespierd uit, door de jas die hij aanhad en zijn gezicht best jong was. "Wat ik had? Een leuk meisje, totdat jij je lul er in moest steken." Samuel liet Ashley los, die wat wankelde, zichzelf herstelde en zijn mouwen opstroopte, Samuel spuugde voor de voeten van Ashley. En ashley pikte dat gebaar op, hij werd er bloedaggresief van. Een beetje respectloos lopen spugen voor zijn voeten. Hij zou die jongen in elkaar rammen…

Zodra Ashley op hem afliep, en probeerde hem in zijn gezicht te raken, pakte Samuel zijn vuist behendig beet en draaide deze zo, dat als hij zou willen lostrekken, dat hij zijn elleboog uit de kom zou trekken. "Als ik jou was zou ik dimmen, en die slang van je in je broek houden." Samuel was oveer de roepende Ashley zijn rug gebogen en siste fel in zijn oor, Waarna hij hem losliet, met een simpel duwtje omdraaide en een harde stomp in zijn maag gaf. Ashley zakte in elkaar op de grond en greep naar zijn maag, probeerde nog op Samuel zijn schoenen te spugen, maar miste. Hij was te dronken. Dit kon nog eens op een hevig gevecht uitlopen...

Na een dikke twintig minuten, kotsend en ladder zat op de grond te hebben gelegen. Ging Gracie langzaam rechtop zitten. Haar hoofd voelde zo zwaar aan en ze was nogal duizelig. Langzaam keek Gracie naast zich, waar nu een braakgeluid te horen was. Ashley was haar ook komen vergezellen. Op handen en voeten kroop ze op hem af. ''Hey Ashley, ouwe gozer van me..'' Zei ze waarna ze hem een pats op zijn rug gaf. Deze kwam niet zo goed aan want direct daarna kwam er nog een lading van maagsappen uit bij Ashley. Gracie trok direct haar hand terug en liep wat stom te grijnzen. ''Oops, mijn fout...'' Mompelde ze.

Diep zuchtend liet Gracie zich, een eindje van Ashley en zijn gekots vandaan, op haar rug op de stoep vallen. Ze keek omhoog, naar de sterren. Wat afwezig probeerde ze ze te tellen maar raakte telkens de tel kwijt door een soort klopping in haar hoofd. Het maakte haar zo duizelig. Ze begon wat met haar hoofd heen en weer te rollen. ''Ik heb zin in wodka..'' Lalde Gracie. Ze kwam langzaam overeind en liet haar handen achter zich steunen. ''Zullen we dat doen?'' Vroeg ze nu aan Ashley. ''Wodka... Hier ergens in de buurt is vast iets van een winkel of zo.. en dan ook nog..'' Gracie kwam overeind. Ze hief haar vinger in de lucht alsof ze een genieus idee had. ''Stroh Rum!!'' Ze begon breed te grijnzen alsof ze zichzelf complimenteerde met haar idee. Langzaam voelde ze een misselijk gevoel omhoog kruipen. ''Maar eerst even-...'' En weer een golf eruit.

Een bekende stem klonk achter haar. ''Eh.. Wat heeft ze op?'' Gracie, die haar lichaam slapjes naast een hoopje uitgekotste etens- en drinkresten had neergelegd, hief nu haar hoofd op. Toen ze zag van wie de welbekende stem was, begon ze te grijnzen. ''Hé, Samuel..'' Riep ze uit terwijl ze haar hand als teken van groet uit stak. ''Waar kom jíj nou vandaan??'' Wat stom grinnikend klom ze overeind. ''Wacht je ook op de taxi?'' Maar er kwam geen antwoord. Gracie kneep haar ogen tot spleetjes om beter te kunnen kijken wat Ashley en Samuel aan het doen waren. Waren ze aan het dansen?

Toen Gracie beter keek, schrok ze. ''Hé!!'' Riep ze naar de twee toe. Ze kwam aangerend, flikkerde wéér dat opstapje naar beneden, schuurde met haar knie ruw over de straattegels heen en stond vervolgens met een verbeten gezicht op. Ze begon verder te hinken naar de jongens die klaar stonden met elkaar te vechten. Althans, Samuel had Ashley net een rotzet en een stomp in zijn maag verkocht waardoor Ashley als een klein balletje, opgerold lag op straat. ''Saamie, wacht nou even.. hé..'' Ze was bij de twee jongens aangekomen. ''Niet slaan jullie.... dat... dat is niet zo aardig..'' Zei Gracie alsof ze een schooljuf was. Ze schoot kort in de lach. ''Samuel, dit is nou Ash...shhh.. sh..'' Gracie had gewoon moeite met het uitspreken van zijn naam. ''ASHLEY!'' Riep ze uiteindelijk. Ze wees vol trots naar de jongen die zojuist een harde stomp in zijn maag had ontvangen. Gracie liep naar Samuel toe en stak haar arm door die van hem. ''En Ashley, dit is Samuel... mijn taxi berijder... bedrijver... rijder.. ding.. ish..'' Gracie greep kort naar haar hoofd. Het bonkte nogal. ''Ashley blijft slapen.'' Zei Gracie toen prompt tegen Samuel. ''Gezellig hè?''

Samuel schonk geen aandacht aan het geschreeuw van graeci in plaats daarvan stapte de jongen weer op Ashley af om hem weer bij zijn kraag op te rapen, alsof hij een pakje suiker was, zo licht. Ashley had een emotie in zijn ogen die iets weg had van angst, de jongen ha dgeen schijn van kans tegen Samuel omdat hij zo dronken als een aap was. Zodra Gracie zei dat Ashley bleef slapen, begon he bloed in Samuel zijn lichaam te koken, en een rake opmerking van Ashley volgde. "En dan neuk ik jullie beide." Hij had zijn hand omklemd om de hand van Samuel, hij wist dat hij nu klappen kon verwachten.

En hij ha degelijk. Een rake klap, zo op Ashleys's gezicht, liet de jongen los en hij zakte als een slappe hoop boter in elkaar op de grond, greep naar zijn gezicht. "Aah! aha! Fuck, mijn neus, gebroken!" Piepte de jongen, bloed stroomde tussen zijn vingers door, op de grond. Gebroken? Dat niet. Maar hij zou er wel last van hebben, morgen, als hij in het ziekenhuis lag. Samuel trok zich los van Gracie, hij had eens zin flink in te rammen op die gozer. Maar hij zou het niet doen. Hij moest nog kunnen lopen, anders was het strafbaar. Samuel knielde neer naast Ashley, die met tranen in zijn ogen opkeek. "Als ik jou was zou ik met je aantastelijke handjes van dat meisje afblijven. Begrepen?" Hij gaf Ashley nog een zachte klap tegen zijn voorhoofd, wat ervoor zorgde dat Ashley achterover viel op de grond. Samuel stond op, hij zocht zelf maar uit hoe hij thuis kwam.

Samuel richtte zich nu op Gracie, greep haar kin beet en keek haar teleurgesteld aan. "Niet te geloven." Probeerde hij door zijn tanden heen te sissen. "Ik loop me de zorgen van mijn kont te lopen, en jij loopt een beetje met het zaad van een ander te spelen.." Hij liet Gracie ruw los, Maar herstelde zich snel. Hij kón ergens gewoon niet boos op haar zijn. Zuchtend stak hij een arm omdeed haar, trok haar op zijn rug. "Als we op die groep zijn kan je 't van me krijgen." Mompelde Samuel teleurgesteld, ergens zelfs triest en begon richting het kamp te lopen, waar hij eens een hartig woordje met haar zou spreken.

Het was de bijdehante opmerking van Ashley die het gevecht uitlokte. Samuel zag zowat blind van woede. Hij had zijn vuist gebald en bóven op Ashleys neus geramd. Piepend van de pijn rolde Ashley over de grond. Gracie kwam op Samuel afgerend. ''Samuel... Samuel!! Niet doen..'' Riep ze uit terwijl ze hem weg probeerde te trekken. Maar Samuel trok zich wild los van Gracie, waardoor Gracie achterover viel. Hij had veel kracht in zich. Beduusd liet Gracie zich met haar kont op de stoep vallen, licht geschokt. Ze had niet verwacht dat Samuel haar zo ruw zou wegduwen.

Samuel trok Ashley nog een laatse keer omhoog om hem wat gevaarlijke woorden toe te sissen. Wat hij precies zei, kon Gracie niet verstaan. Die was druk bezig met overeind te komen. Stapje voor stapje liep ze het opstapje naar beneden af. Zo, en nu recht overeind op twee benen blijven staan, dacht ze. Samuel had Ashley nog een laatste klap tegen zijn hoofd aan verkocht, die door Ashley werd ontvangen met een gejammer waarna hij zich achterover op de grond liet vallen.

Samuel kwam nu op Gracie afgelopen. Zonder pardon greep hij haar bij haar kin beet. Alsof ze een stout kind was dat niet naar haar vader had geluisterd. Hij leek haar kwaad aan te kijken. Of toch.. teleurstellend? "Niet te geloven." Siste hij kil. "Ik loop me de zorgen van mijn kont te lopen, en jij loopt een beetje met het zaad van een ander te spelen.." Ruw liet hij haar kin weer los. Gracie had nog geen woord gezegd. Ze bleef hem alleen aankijken, met haar o zo grote pupillen van de drank. Toch leek ze licht geschokt van zijn plotselinge boosheid. Samuel zuchtte even en pakte haar toen beet bij haar middel, waarna hij haar soepel op zijn rug trok. Gracie woog niks. "Als we bij het kamp zijn, kan je 't van me krijgen."

Ze hadden al een tijdje gelopen door het bos. Gracie hing wat slapjes over Samuel heen. Ze was best suf geworden maar voelde zich nog steeds erg aangeschoten, of misschien wel meer. Alles om haar heen bewoog nog. Kort grinnikte ze. ''Alles draait..'' Zei ze, meerendeel in zichzelf. Ze kantelde haar hoofd en bekeek een boom waar ze voorbij liepen. Gracie begon breed te grijnzen. ''Die boom lijkt op een lul..'' Zei ze waarna ze begon te lachen om haar eigen grap. Ze voelde weer tranen opkomen. Wat was ze toch weer hilarisch deze avond, of eerder nacht. Ze legde een hand op Samuels hoofd en deed alsof dat haar stuur was. ''En nu zit ik in een taxi.'' Zei ze droog. Ze maakte wat autogeluiden maar na een tijdje was ze weer stil. Van Samuel kwam ook al geen reactie. Langzaam liet ze haar lichaam weer op Samuel rustte. ''You're no fun..'' Mompelde ze terwijl ze zachtjes aan zijn haren trok.

God, wat kon Gracie vervelend zijn als ze had gedronken. En Samuel kon er al helemaal nie tom lachen. Gek, dat zo'n jongen toch heel verwassen kon zijn. Vond je het heel gek? Zijn hard was gebroken, zijn crush had liggen rollebollen met een ander en deed nu alsof er niets aan d ehand was. Op het moment dat Gracie aan zijn haren trok, schudde Samuel zijn hoofd zodat ze zijn haren los zou laten en liet haar zonder wat te zeggen, zonder waarschuwing op de koude, vieze bosvloer zakken en draaide zich naar haar om. "Je zoekt maar uit waar je slaapt, want je bent ook groot genoeg om een wildvreemde te neuken." Mompelde Samuel, draaide zich een slag om en zette een stap om verder te lopen. "Succes." Zei hij, witheet van jaloezie, woede.

Samuel had een tijdje gelopen, hij voelde een steek van jaloezie, gemixed met verdriet in zich opkomen. Was er iets mis met hem? Was hij niet goed genoeg? Hij had nota benen intens onder die verdomde boomhut staan te zoenen. Bijna intiem. Vol passie.. Samuel beet aggresief op zijn lip teriwjl hij een paar bladeren wegschopte, de weg naar zijn boomhut was niet moeilijk te vinden. Ze kon het zelf uitzoeken. Samuel probeerde t eontkennen hoeveel hij voor haar voelde, maar het hielp niet bepaald mee. Terwijl hij met slappe handjes zijn boomhut in klouterde, liet hij een jammerend geluidje van waanhoop horen. Zou hij gaan huilen..?

Samuel liet zich op het matras zakken wat hij onder een kast had uitgeschoven, staarde enkele seconden naar zijn schermpje van zijn gsm. Niets van Gracie. Woest schoof hij zijn gsm voer de grond die met een klap tegen de muur aan de overkant kwam, dat ding brak toch nooit. En onrustig liet hij zich op het matras vallen, trok de dekens snel over zich heen. Na een paar keer woelen, een paar onbeantwoorde vragen in zijn hoofd voeld ehij zich misselijk worden. Misselijk van al die vragen, jaloezie, alles. Van die viezerik die zijn lul in Gracie had gestoken.. Hij kón toch in deze staat niet slapen..?

En ergens maakt ehij zich zorgen om Gracie.. Zou ze de weg terugvinden, zou ze naa rhet kamp gaan? Vast wel. Hij had haar daar achtergelaten, zonder pardon. Ze zou hem haten, vooral na wat voor een lul hij was geweest. Hij had immers haar avondje eens goed verpest.. Maar dat verdiende ze. toch..? Of was hij echt zo'n ontzettend eikel geweest..?

Wild trok Samuel zijn hoofd los onder haar handen. Gracie keek wat verbaasd op. Ze voelde zijn armen onder haar benen verdwenen en voelde zich naar beneden zakken. Tot ze weer met haar beide benen op de grond stond. Samuel had zich naar haar toe gedraait. "Je zoekt maar uit waar je slaapt,'' Riep hij witheet uit. Gracie staarde hem met grote oogjes aan. ''Je bent ook groot genoeg om een wildvreemde te neuken." Met een ruk draaide hij zich om. ''Succes.'' Riep hij nog over zijn schouder voordat hij weg liep, Gracie achterlatend.

Gracie had hem met diezelfde verbaasde blik in haar ogen na gekeken. Haar mond half open. Had hij haar nou achter gelaten? Maar... Waarom? Ze was toch niet gemeen tegen hem geweest? Of... of wel soms? Na zeker 7 minuten zo te hebben gestaan, verslagen en alleen in het donkere bos mídden in de nacht, begon Gracie langzaam met lopen. Welke hufter liet er nu weer een meisje van 18 in het bos achter, dacht ze ietwat pissig. Ze schopte nijdig tegen een steentje dat ze onderweg tegen kwam. Maar God strafte meteen: Een aantal druppels vielen naar beneden. Steeds meer en meer tot het begon te regenen. Gracie hief haar hand op. Ze liet de koude regendruppels plat op haar hand vallen. Langzaam keek ze omhoog. Was dit haar straf?

Gracie had nu zéker een kwartier aan één stuk gelopen door het bos. Verdwaald. En ze had ook zo'n lekker richtingsgevoel, maar niet heus. Ze zuchtte diep. Het was alleen maar harder gaan regenen en in de verte klonk zelfs onweer. Ze streek haar druipnatte haren uit haar gezicht. Ze leek net een verzopen kat. Gracie rilde even. Ze had het erg koud gekregen. Erg logisch natuurlijk: Ze was gekleed in een kort spijkerbroekje en een strapless topje. Geen vest of jas, niks. Ze begon zich een beetje wanhopig te voelen. Wat als ze de weg naar het kamp niet terug zou vinden. Zou-... Zou Samuel haar dan komen zoeken?

Gracie bleef plots staan. Dit had geen zin meer. Ze liep nu al een half uur, naar haar idee, rondjes. Ze zag de omgeving niet veranderen. Enkel bomen en bosjes. Gracie keek omlaag naar haar schoenen. Ze tilde kort haar voet op. En nu ook modder, door die pokke regen. Gracie sloeg haar armen om zich heen. Wat had ze gedaan? Regendruppels vielen met bakken uit de hemel. Een flits gevolgd door, een paar seconde later, een harde knal. Gracie sloeg voor een moment haar ogen neer. Langzaam begon het tot haar binnen te dringen wat voor een stomme trut ze weer eens was geweest. Haar hoofd bonkte nog licht na van de drank, zelfs nu nog. Gracie hield luid haar neus op. Ze wilde naar huis.

Na weer eens 5 minuten in haar eentje gestaan te hebben, liep ze weer verder. Maar bij elke stap die ze zette begon haar moed verder in haar schoenen te zinken. Ze zou de weg niet meer terug vinden. Ze zou hier verdwalen. In dit tyfus takke klote bos, op z'n grof gezegd. Gracie slikte wat moeizaam. Ze had het verpest. Ze had het gewoon wéér verpest. Wáárom, in Godsnaam, moest ze het toch élke keer weer flikken om roet in haar eigen eten te gooien. Ze had wéér aan de drank gezeten, en ontzettend doorgeslagen. En nog belangrijker: Ze had zich aan een jongen vergrepen. En dat terwijl zij en Samuel-.... Gracie voelde tranen opwellen. Ze was een trut. Een stomme trut. Een hoer. Een egocentrische bitch. Een schaamteloze, vulgaire-... En ze zou nog wel veranderen, voor Samuel. Gracie lachtte spottend. Zelfspot. Héél veel zelfspot. Ze was hem niet waard. Wild veegde Gracie haar tranen weg. Weer een flits, dit keer gevolgd door een snellere en hardere klap. Het onweer leek dichterbij te komen. Gracie begon sneller te lopen. Ze moest weg hier.

Uiteindelijk zag ze het dan. Het meer! Gracie begon opgelucht te glimlachen en begon nu wat langzamer te lopen. Ze had het dan toch eindeljk gehaald. Ze had géén idee hoe. Maar het was haar gelukt. Ze had haar weg terug gevonden, op eigen houtje. Bij een boom bleef Gracie even staan. Met haar rug tegen de stam aan staarde ze wat naar voren. Haar 'blijheid' van daarnet was maar van korte duur. Ze voelde zich nog steeds ronduit KLOTE. Schuldbewust beet ze op haar lip. Ze zou morgen Samuel haar excuus aanbieden en hem daarna niet meer lastig vallen. Dat was het beste wat ze kon doen. Gracie merkte op dat ze voor een moment geen regendruppels meer op haar hoofd had gevoeld. Ze keek omhoog en keek recht tegen houten planken aan. Wild verrast stapte Gracie van de boom vandaan en keek omhoog. Ze was bij de boomhut belland. Bij Samuels boomhut! Gracie leek even van slag. Ze wist niet zo goed wat ze nu moest doen. Moest ze doorlopen? Naar het kamp? Gracie slikte. Nee. Ze was hier nu. Ze kon beter gelijk haar excuus aanbieden. Dan zou het makkelijker zijn om hem morgen te ontwijken en met rust te laten.

Gracie liep de trap op. Compléét verzopen. Haar topje plakte helemaal aan haar huid en haar lichte spijkerbroekje was donkerblauw geworden door de regen. Om nog niet te spreken van haar haren, die als warrige slierten om haar gezicht heen hingen. Waarschijnlijk was ook haar mascara uitgelopen. Toen ze boven was aangekomen, stopte ze even. Daar zag ze hem: Samuel. Hij lag op een matras, zijn rug naar haar toe. Zou hij slapen? Heel voorzichtig liep Gracie verder. Haar haren lieten druppels achter op de houtte vloer. Vlak voor hem bleef ze staan. Moest ze.. moest ze hem wakker maken? Er klonk buiten een harde knal. Gracie schrok. Wat angstig keek ze naar buiten. Zonder dat ze het door had had ze weer haar armen om zich heen geslagen. Ze voelde zich nogal.. alleen.

Langzaam zakte Gracie door haar knieën en ging uiteindelijk op haar rug liggen op de vloer, vlak naast het matras. Gracie keek even opzij. Ze bekeek Samuels rug. Ze verdiende hem inderdaad niet. Gracie beet op haar lip. Verdomme, waarom voelde ze weer die tranen op wellen. Gracie ging op haar zij liggen en trok haar knieën wat op. Ze kon het niet meer tegenhouden. Haar schouders begonnen te schokken en de tranen begonnen te stromen. Wat was ze weer eens zwak. En daar lag ze dan. Op de koude, en inmiddels natte, vloer van een boomhut. Huilend als een klein kind.

Stiekem had Samuel nog wel liggen wachten op zijn matrasje, onder de slaapzak die hij had opengeritst tot deken. Maar waarschijnlijk was ze al naar het kamp vertokken. Logisch, ze zou vast nooit meer met hem willen praten.... Hem aan willen kijken, naar hem willen lachen... Samuel kromp iets ineen, greep naar zijn buik. Urgh. Stomme verliefdheid. Waarom werd hij dan ook verliefd? Het liep altijd hetzelfde af, de vorige had zich ook al van zich af laten weten. Hij moest anderen gewoon niet zo snel over zich heen laten looen, dat.. Verder kwam hij niet, langzaam begon de jongen in slaap te vallem, sulkend in zijn eigen jaloezie.

Maar samuel kreeg niet de tijd om in slaap te vallen. Hij hoorde gestommen, iemand op de trap. Samuel verstijfde van de spanning, een adrenalineschok ging door hem heen. Een inbreker? Nee, dat niet. Er kwamen altijd mensen langs. maar... Nooit midden in de nacht. Samuel blef stijf liggen, tot hij een aanwezigheid naast zijn bed voelde. Een meisje. En ze huilde zacht. Ze klonk als Gacie... Nee, dit wás Gracie. Samuel trok de deken verder over zich heen en proberde haar te negeren. Maar dat was moeilijker dan hij had gedacht.

"Heb je het koud?" Mompelde Samuel verbitterd. Tuurlijk had ze het koud. Ze had door de regen gelopen en zag er nu vast uit als een verzopen kat. Samuel zuchtte, draaide zich prompt om richting Gracie en keek haar aan met grote, maar teleurgestelde ogen. Iets in hem was zichtbaar gebroken. Zijn hart. De jongen twijfelde, maar opende uiteindelijk de deken, als teken dat Gracie er onder moest komen liggen. Ze was doorweekt, had spijt, en Samuel was zo stom om het haar te vergeven. Maar als hij het niet deed, maakte hij misschien een grote fout. Hij had Gracie nog nooit zo meegemaakt.

samuel week zijn blik af en mompelde wat onhoorbaars, waarna hij zichzelf herhaalde. Nog steds met de deken omhoog. "Ik hoop dat je ervan hebt geleerd..." Dat moest wel. Dronken, overgegeven, Samuel had broze knokkels en Ashley lag nu waarschijnlijk met een gebroken neus op de EHBO. Samuel bekeek Gracie, ze was helemaal doorweekt. Als ze die kleding aan zou houden, zou ze ziek worden. "Dit gaat misschien raar klinken, maar... Misschien is het beter als je je uitkleed. Je vat anders kou..." en nog was Samuel zo zorgzaam als altijd, maar het kon niet anders, hij begon van haar te houden....

"Heb je het koud?" klonk het plots naast zich. Gracie opende haar ogen. Samuel, hij... hij was nog wakker. Had zij hem wakker gemaakt? Gracie kwam langzaam overeind. Moest ze het nu zeggen? Moest ze nu haar hart bij hem uitstorten en zeggen dat het haar speet? Dat ze nooit zoiets had moeten doen. Moeizaam slikte ze. Haar keel voelde droog aan. "Ja.." Zei ze schoor, als antwoord op zijn vraag. Ze voelde zich wat ongemakkelijk. De sfeer was nu ook niet bepaald 'gezellig'. En achteraf begon Gracie te twijfelen aan de toon in Samuels stem. Misschien zat hij haar nu uit te lachen, hopend dat ze stierf van de kou. Hij moest haar vast haatte. Gracie wilde zich alweer op haar rug laten vallen toen Samuel zich plots omdraaide, zijn gezicht naar haar toe.

Gracie keek recht in zijn ogen. Ze zag zijn blik. Scherp, teleurgesteld. Iets wat door haar heen drong. Ze beet op haar lip en keek weg, uit schaamte. Wat moest ze zeggen? Wat kón ze zeggen? Een simpele 'sorry' zou het echt niet allemaal oplossen. "Ik hoop dat je ervan geleerd hebt.." Zei Samuel. Gracie keek op. Hij had uitnodigend zijn deken opengeslagen en gebaarde haar nu om bij haar te komen liggen. Gracie twijfelde even. Maar, was hij dan niet ontzettend boos op haar? Wilde hij haar niet uit zijn boomhut schoppen? Hun blikken kruiste elkaar. Samuel keek haar aan, ze kon iets van sympathie ontdekken. "Dit gaat misschien raar klinken, maar... Misschien is het beter als je je uitkleed. Je vat anders kou..." Zei hij nu. Gracie kon zijn woorden nauwelijks bevatte. Hij maakte zich min of meer zorgen om haar. En dat terwijl ze zich zo slecht had gedragen. Ze voelde iets binnen in zich, iets ongemakkelijks en ergens ook wel triest. Spijt.

Zonder iets te zeggen begon Gracie haar schoenen uit te trappen. Ze had haar rug ietsje naar Samuel toegedraaid toen ze haar spijkerbroekje op de grond had gelegd. Langzaam begon ze ook haar topje over haar hoofd te trekken. Direct sloeg ze haar armen om
Zich heen. Deels omdat ze het koud had maar ergens ook zodat hij haar borsten niet zou zien. Natuurlijk had hij deze, op hun aller eerste avond, al gezien. Maar op dit moment wilde Gracie niks te maken hebben met naaktheid die weer een hebberige lust kon uitlokken, meerendeel om zichzelf tégen zichzelf te beschermen.

Gracie draaide zich om, haar armen nog om haar heen en haar ogen die Samuels blik opzettelijk ontweken. Ze kroop onder de dekens in niet meer gekleed dan haar string. Toen Samuel de dekens had dicht geslagen probeerde Gracie zo ver mogelijk van Samuel vandaan te liggen, wat vrij lastig was als je met z'n tweeën op één matras lag. Na een lange stilte opende Gracie dan toch eindelijk haar mond. "I'm sorry.." Zei ze zacht waarna ze haar ogen even neer sloeg. Deze woorden had ze juist niet willen uitspreken. Het betekende haast niets. Het kon onmogelijk de gebeurtenissen van vanavond goed praten. Gracie had Samuel nog steeds niet aangekeken. "Ik... Ik heb me vreselijk misdragen.." Ging ze verder. "Door de drank-..." Gracie stopte even. Ging ze nu werkelijk zo'n slap excuus als 'drank' gebruiken? Ze slikte hoorbaar. "Ik ben een hoer..Een misselijk persoon.." haar stem leek weg te sterven. Tranen rolde over haar wangen. "Ik zal je voortaan met rust laten." Bracht ze met trillende stem uit waarna ze haar neus op haalde.

Samuel had zijn ogen uitbeleefdheid gesloten toen Gracie zich begon uit t ekleden, het was anders vooral in deze situatie ongemakkelijk geweest als een jongen uitgebreid naar je lichaam zat te staren. Als je spijt had van dat lichaam wat net met een ander had liggen 'spelen' en nu werd bekeken alsof je iets te verbergen had, dus vond Samuel het beter als hij gewoon zijn ogen sloot en het Gracie wat gemakkelijker maakte. Al zou ze het toch niet zien omdat ze met haar rug in zijn richting zat.

"I'm Sorry.." De jongen opende zijn ogen. Samuel maakte aanstalten om zijn vinger op haar lippen te leggen, zijn arm om haar heen te slaan en zeggen dat alles goed was. Maar een uitleg volgde, en Samuel moest van zichzelf naar haar stem luisteren, alsof Samuel genoot van haar spijt. Stiekem deed hij dat ook wel, gewoon omdat hij wist dat hij de reden was dat ze spijt had. Dat ze spijt had omdat ze met een wildvreemde had liggen ravotten, en niet bij Samuel was gebleven. De jongen kon niet meer dan alleen maar zuchten en perste een platte lach* op zijn gezicht.

Samuel had nog niets gezegd, alleen maar geluisterd en Gracie laten praten. Na een tijdje kwam zijn arm in beweging, sloeg deze voorzichtig rondom haar middel en trok haar zachtjes naar zich toe, zijn hand streek hij door haar haren heen en liet haar hoofd op zijn borst rusten. "It's okay. Ik ben boos, maar dat maakt niet uit. Niet meer op jou." De jongen rustte zijn kin op haar hoofd. "En ik wil niet dat míj met rust laat, maar andere jongens wel." Fluisterde hij na even getwijfeld te hebben, nu wist Gracie tenminste hoe jaloers hij was geweest, hoe hij haar claimde.


(*Je weet wel, zo met je lip trekken naar de zijkant als je teleurgesteld bent. Dus niet echt een lach, maar dat is mijn beschrijving. xD)

Gracie veegde net een traan weg toen ze plots een arm om zich heen voelde. Gracie keek op. Ze wilde wat zeggen maar kon de woorden niet vinden. Samuel trok haar langzaam naar zich toe en Gracie liet het gebeuren. Ze schoof zelfs een beetje in. Haar hoofd werd liefelijk tegen zijn borst aan geduwd en zachtjes voelde ze Samuels vingers door haar haren gaan. Het kalmeerde haar. "It's okay.'' Zei Samuel zacht. Weer een hand door haar haren. ''Ik ben boos, maar dat maakt niet uit. Niet meer op jou." Na dit gezegd te hebben leunde hij zijn hoofd op die van haar.

Gracie wist even niet wat ze moest zeggen. Hij had haar excuus geaccepteerd. Maar.. maar ze snapte het niet... Waarom had hij haar niet gewoon het gat van de deur gewezen? Haar gezegd dat ze kon opdonderen. "En ik wil niet dat míj met rust laat, maar andere jongens wel." Onderbrak Samuel fluisterend de stilte. Gracie begon zwakjes te lachen door haar tranen heen. Ergens leek ze haar glimlach te verbergen, ze drukte haar hoofd verder tegen zijn borst aan. Hij wilde haar voor zich alleen. Het vleide haar. Nog nooit wilde een jongen haar voor zichzelf hebben. Ja, een uurtje, voor de seks misschien. Maar nooit in de zin van écht hebben. Gracie pakte nu voorzichtig de stof van zijn shirt vast. ''Wees niet meer boos,'' Zei ze zacht. ''Ik zal me gedragen... écht waar... d-dat beloof ik je...'' Ze merkte dat ze de stof nu stevig in haar vuistjes geklemd had en liet langzaam los.

Sameul streek nogsteeds lieflijk door haar haren, alsof ze weer in duizend stukken zou breken als hij niet voorzichtig was. Een zacht glimlachje verscheen op zijn gezicht en de jongen suste haar. "Ik geloof je, Ik geloof je. Mag ik…" Hij greens even, maar Gracie kon dat niet zien. "Mijn shirt weer terug?" Hij lachtte zacht, woelde door Gracie's natte haren en schoof zijn kin van haar hoofd af, keek het meisje nu aan. In zijn blik veranderde iets. De teleurstelling had plaats genomen voor iets zachts, iets vriendelijks. En hij keek ermee in Gracie's mooie ogen.

"Ik vergeef het je, als ik een kus van je krijg." Nu verscheen er een ondeugende lach op zijn gezicht en Samuel stak zijn tong uit. De donder op de achtergrond deed hem doen schrikken, zachtjes schoot hij in de lach. Maar herstelde zich snel en zijn glimlach verdween, maakte plaats voor een moeiige blik. "ééntje maar." Met de zijkant van zijn hand streek hij voorzichtig over haar wang. Haar huid was zacht. Even keek hij streng, Samuel kon zo snel van humeur wisselen. "En verwacht maar dat ik je de eerstvolgende keer níet meer vergeef." Het was hard om te zeggen, maar oprecht.

Samuel drukte zachtjes, zonder te vragen zijn lippen op die van Gracie, sloot zijn ogen toe en streek over haar wang. Als Gracie zijn meisje zou zijn, kon hij dit doen wanneer hij wilde, kon hij bij haar zijn wanneer hij wilde, dicht bij haar. Ze zou niet meer flikflooien met anderen en Samuel zou haar volledig voor zichzelf hebben. Dat is wat hij wilde, Gracie. Een meisje die niet dacht dat hij gek was, en nu samen met hem hier lag, zodat ze elkaar op konden warmen. Iemand die zag wat voor persoon Samuel was, áchter dat warrige hoofd van hem.

"Ik vergeef het je, als ik een kus van je krijg." Gracie keek op. Ze zag dat Samuel haar aankeek met een ondeugende grijns, zijn tong uit zijn mond. Gracie greens lichtjes. Challenge accepted, dacht ze. Plots maakte Samuel een ongecontroleerde beweging, vlak na een harde knal van de onweer. Gracie begon nu breeder te grijnzen. Het bleef ergens ook een groot kind, net als zijzelf. Ze wilde hem pesterig vragen of hij bang was maar de aanraking op haar gezicht maakte dat ze haar mond weer sloot. Hij keek haar serieus aan. ''Ééntje maar..'' Zei hij nu zacht. Heel langzaam streek zijn hand langs haar wang naar beneden. Iets in zijn blik leek even te veranderen. Hij keek nogal... boos? ''En verwacht maar dat ik je de eerst volgende keer níet meer vergeef.'' Zei hij streng. Gracie keek even weg en knikte als een klein kind. Ze had het hem beloofd. Ze zou haar best gaan doen, meer dan dat.

Gracie's blik gleed langzaam weer naar Samuel. Hij had was dichterbij gekomen. Bij het voelen van zijn lippen die hij zonder pardon op de haare drukte, sloot ze langzaam haar ogen. Ze liet zich zachtjes kussen. Weer raakte hij zacht haar huid aan. Haar hand legde ze voorzichtig op de hand die hij zojuist tegen haar wang had gestreken. Ze hield haar lippen van de zijne af en keek hem aan. Ze leek wat onzeker toen ze haar mond opende om iets te zeggen, hem iets te vragen. ''S-Samuel..'' Zei ze zacht terwijl ze kort weg keek. Ze beet op haar lip. Waarom werd ze nu opeens zenuwachtig. Ze was nooit zenuwachtig. ''Can I... like.... Can I ask you something? A favor..'' Ze wist niet zo goed hoe ze dit moest plaatsen. En eigenlijk zou het best stom klinken, bedacht Gracie zich plots. Maar ze had het nu al gevraagd. Zachtjes, en eigenlijk zonder dat ze het door had, kneep ze in de hand die ze nog beet had, die op haar wang rustte. Ze slikte en haalde even adem. Haar ogen keken hem nu recht aan. ''Make love to me..'' Had ze serieus gezegd. ''Like.... real love.'' Bij het zien van zijn blik schoot ze in een soort stress. ''I-I mean... like.. not right now!!! Well, only if you want to but.. No, just.. O-Only when you're ready...some day...no hurry...'' Ze keek bijna beschaamd naar zijn shirt. Het ging haar echt niet om de seks. Maar dat gevoel...dat zelfde gevoel wat ze had toen ze onder zijn boomhut stonden, samen. Ze wilde het weer voelen.

Samuel had nog met gesloten ogen zachtjes met zijn lippen langs die van Gracie gestreken, terwijl hij genoot van dat moment. Gracie en hij, samen, hij krege er telkens vlinders van als hij er aan moest denken. De jongen opende zijn ogen vragend toen Gracie zijn naam noemde. Wilde ze haar excuses aanbieden..? Maar dat had ze toch al gedaan? En deze kus, daar hoefde ze zich geen zorgen om te maken. Dat had hij juist heel fijn gevonden.. Een zachte aanraking, hij kon niets meer dan er van genieten.

"Hm?" Was zijn antwoord op het noemen van zijn naam. Zijn wenkbrauwen trokken omhoog toen Gracie vroeg of hij wat voor haar wilde doen. Tuurlijk. Alles voor haar. Hij wilde niets liever dan haar een plezier doen, iets voor haar betekenen. Hij wilde graag iets voor haar betekenen, het gevoel dat hij misschien speciaal voor haar was gaf weer die kriebel in zijn buik. Asdfghjkl, Waarom was liefde zo.. Zo fijn, maar toch zo vervelend? Stomme kriebels, stomme alles, Stomme.. Nee, Gracie was niet stom. Gracie was mooi. En lief. En perfect. Oke, ze had zo nu en dan haar feestelijke nachtjes, maar hij had het haar kunnen vergeven. Hij zou haar de wereld kunnen vergeven.

Samuel zijn gezicht vertrok even toen het díe vraag was die Gracie stelde. De liefde bedirjven..? Met hém? Maar dat deden mensen die van elkaar hielden.. Toch..? Hij wilde het wel doen, maar.. Het leek er op dat hij alleen wist hoe dat moest als hij dronken was. Maar dat was niet met liefde.. En.. Ging dat dan vanzelf, als je verliefd was? Opnieuw trok er een kriebel door zijn maag en een dwang om haar aan te raken groeide meteen. Het was bijna schattig om te zien hoe ze haar hoofd zo verborg. "Aren't you tired?" Was het enige wat hij vroeg. Misschien voor Gracie een teken dat Samuel er over na zou denken. Ja, ze moest vast moe zijn. Ze had immers liggen neuken met een gozer, het was nu 3 uur s'nachts en had nog eens een stuk gelopen door het bos. Maar ze konden het rustig aan doen. En zijn besluit kwam al niet veel later: "I'll try.." Een kinderlijke, onschuldige lach ontstond op zijn gezicht en voorzichtig, alsof hij bang was voor wat er zou komen, hief hij Gracie's kin op. De liefde bedrijven? Voor Gracie wilde hij alles proberen. Tijdens die gedachte kustte Samuel gracie zacht.

[end topic for here xd]